Kalsedon

Ben o yangından beri ayaktayım; başak saplarında ya da güneş günlerinde

Sözümün üstüne beni sakınacak hiçbir çatı da yok fakat

Ben o kavgadan beri hayattayım

Beyaz yoksa anlamı da yok karanın

Niçin yaşayacaktım hiç bahsetmeyeceksem kabuklarından yaramın?

Bacak aramda doğum lekem, sesimde çirkin ıssızlık

Ben ihanetten beri ayaktayım

Gülüşümü görseniz kıpkırmızı bir düğüm

Ölümüme inanın gökyüzünde beyaz düşsel bir düğün

Fakat şafaklardan carmagnole'le geçeceğim

Çünkü ben, tereddütten beri ayaktayım

Bu benim kendi cinayetimin bulut yüklü şarkısı

Alargamda intihar ve nefesimde ölü bir curnata

Bize böylece gözyaşı saydıran yaşamak adına

Ben o şafaktan beri ayaktayım

"Sen" dedi, "öykümü yazar mısın?

Çünkü kalemin keskin, gözlerin çekik"

Ve birden ortadan yok oldu çünkü "Ben" dedi, "en az yıldızlar kadar hayattayım"

"Nasıl yeniden bulurum?" dedim "seni"

"O zor gün geldiğinde dirilecek olanlardan sor beni; gözleri çekik ve bayrakları çelik"

İşte ben öldükleri günden beri hayattayım

Ben önceden karşında kalsedon rengindeki göldüm

Yoruldum yıldızları saymaktan bahar bile borana döndü

Daha şafak sökmeden ağlardın

Oysa sen eskiden temiz bileklerine kızlar gibi bazalt bağlardın

Belki de yola çıkılan yerde kaldın

Ve beni kimsenin nabzında vurmayan lirik güzelliğin aldı

Sen kelimeni nefesinde demlemeden boğuldun

Güneşi batırmasını bilir onlar ama sen doğurdun

Tepede tıpkı ay bir haydut gibi gezerken coğrafyada

Demir bir perde gibiyken karanlık, karanlık

Duaların hiçbir şeyi yoluna koymadığı bir zamandı

Ben o talandan beri ayaktayım

Seni böylece yıktıklarında; gündüzleri vurulup geceleri ağlayan seni, seni

Saklı yarandan geçilmediği lacivert akşamın ortasında

Ben yağmurlardan beri ayaktayım

"Sen" dedi, "öykümü yazar mısın?

Çünkü kalemin keskin, gözlerin çekik"

Ve birden ortadan yok oldu çünkü "Ben" dedi, "en az yıldızlar kadar hayattayım"

"Nasıl yeniden bulurum?" dedim "seni"

"O zor gün geldiğinde dirilecek olanlardan sor beni; gözleri çekik ve bayrakları çelik"

İşte ben öldükleri günden beri hayattayım

♪

Çiçeklerin üzerine düşen dehşet gölgesi algılanmadığı anda bahar dalı bile bir yalana dönüşür