Alışırım Gözlerimi Kapamaya

Tertemizdi sanki dünya

Gözlerimi açtığım anda

Hiç düşünmeden inandım

Masal tadında yarınlara

Yalanlar ortasında kaldı tüm çocukluk anılarım

Çizgi romanların dışında bir kahraman bulamadım

Toz pembe olmasaydı keşke tüm rüyalarım

Hep sorular sordum ama cevaplarını alamadım

Hep yalan söylenmiş hep yalan

Kavuşamadı hiç ayrılanlar, masallar gerçek olmadı

Aşık olduğum sokaklarda kimseler konuşmadı

Ama şehir hiç susmadı hep ağladı, hep ağladı

Son bir umut verse biri

Ve güzel olacak bir gün her şey dese

Ben inanırım belki de bu yalana

Ben de alışırım gözlerimi kapamaya

♪

Bir yol görünse uzaklarda

Işıklar altında son bulan

Melekler alsa beni götürse

Karanlığa teslim olmadan

İşkence gördü asfaltlar, çatlaklarına kan doldu

Yıkıntılar arasında kaç çocuğun hayalleri kayboldu?

İnsan neden kendini unuttu neden kendinden oldu?

Hangi yolda kaç kişi bir hiç uğruna canından oldu?

Hep yalan söylenmiş hep yalan

Ayrılanlar hiç kavuşmadı, dinlediğim masallar hiç gerçek olmadı

Kimse sandığım kadar masum kalmadı, savaş durmadı ölüm azalmadı

Son bir umut verse biri

Ve güzel olacak bir gün her şey dese

Ben inanırım belki de bu yalana

Ben de alışırım gözlerimi kapamaya

♪

Son bir umut verse biri

Ve güzel olacak bir gün her şey dese

Ben inanırım belki de bu yalana

Ben de alışırım gözlerimi kapamaya

Son bir umut verse biri

Ve güzel olacak bir gün her şey dese

Ben inanırım belki de bu yalana

Ben de alışırım gözlerimi kapamaya