Gel

Seninle alıp veremediğim yok, verip alamadığım var

Üzülüyorum verdiklerim işe yaramadığında

Sitemim yürümekten değil, bir yere varamadığımdan

Yalnızım temelli kendi kalabalığımda

İnsan bazen hayvan gibi yalnız hissediyor

Gönlümün mutluluktan yüzde bir hissesi yok

O kadar içine kapanmış ki kalbim

İç sesi var hiç sesi yok

O kadar açılmış ki gözlerim, boğulmuşum

Bir tane sen öldürüp dokuz doğurmuşum

Canımı sıktığından beri düşünüyorum

Kaç ömür geçtiğinde soğur kurşun

Hepiniz bir gün bu trene bineceksiniz

En müsait yerde de ineceksiniz

Sonrasını yayan gideceksiniz

Siz benim neden sevdiğimi nereden bileceksiniz

Gözümün nûrusun, közümün hârı

Zor edecek gibiyim bu baharı

Aramızdaki her neyse rastlantı

Sen yatağıma gelen sabah kahvaltım

Sen yüzümü sildiğim havlu, gönül evimde avlu

Yuvamdaki yavru, silahımda namlu

Sıcak insanı bu yazda kavurur

Gel gözlerimin yemyeşil çayırlarında kamp kur

Gel, bağrına bassın seni kuytularım

Gelişin darmadağın etsin uykuları

Gel, peşine düşsün senin uykularım

Seninle her kalabalık kuytu kalır

Gel, gece olsun güneş yerin dibine batsın

Sen ecel oldun, böyleyken yaşamak tatsız

Gel çöllerden okyanuslara dönsün bahtım

Gel otur ihtişamlı görünsün gönlümün tahtı

Sana gel diyorum, sana gelmiyorum

Unuttum zamanla sana gelen o yolu

Sana gelemiyorum ki sana gel diyorum

Ben artık anca sana gelen o yolum

Ben artık maddeyim sen hâlâ mâna

İç yerimde varlığın en âla, hâlâ

Ben hâlâ hiçim, sen her şey pekâlâ

Nasıl sığıyor ruh bu dar mekâna?

Aklımın almadığı binlerce soru var

Sığmayacak cevabı binlerce yoruma

Açız, evsisiz, yok yere ölüyoruz

İnsanlığını kapatıyor yorulan

Dünya böyle gelmiş böyle gider

Ama biz insanlar değişebiliriz

Aşk öyle bi' dert böyle bi' dert

Esasında sevmek husunda yenişebiliriz

Birbirimizi farklı şekillerde yeriz

Farklı şekillerde sevmeyi deneriz

Deneriz bir ömür sürecek bir perhiz

Günde beş öğün sadece birbirimizi severiz

Acıyı sadece yemeklerde tadarız

Dünyamızı tartsan olduğumuz kadarız

Ses hızına, belki ışık hızına çıkarız

Yapamayız katiyen asla zaman kadar hız

Sen beni bilirsin bir parça

İçimdeki deli deniz şimdi bir çarşaf

Uzaklaştıkça kıyıdan küçülüyor kara

Ufaldıkça kara, devleşiyor yara

Ben seni bilirim bir parça

Sen seni bilmeyenin ağzına bal çal

Alışıyor insan büyüdükçe yara

Ölümde beliriyor başka bir kara