Söz Ver

Sanki kim benim umrumda

Sen dışında bütün dünya yansın

♪

Beni öldürmen lazım

Soğumuşken sancım

En başından bile bile

Sana dönmem lazım

Ellerini çek üzerimden

Nefretine muhtacım

Her şeyimi aldın içinden

Bu küçük dünyamın

Umarım bu nefretle ölmem

Ona da benim gibi sarılacağına söz ver

Bi'kaç parçam kaldı kırılmayan

O yüzden bi' gün yine gelip beni uçurumlardan bırakacağına söz ver

Sanki kim benim umrumda

Sen dışında bütün dünya yansın

Uyuttun bi' de omuzunda

Öldürdün beni uykumda, yandım

Gelip beni bulsunlar

Kalbimin kör kuyusunda kayıbım

Alıp beni koynundan

Yokluğunla sınasın yine Tanrı'm

Beni unutman lazım

Kabuklarımı açma diye, aynı yarayı deşme diye

Bu yarayı kesip atmam için bana bi' umut lazım

Bunu bilip de mutlu olma diye seni unutmam lazım

Rahat mı yaslandığın omuz?

Bi' gün aklına gelirse eğer onun omuzunda kokum

Ondan uzak dur, onu da benim yerime koyup gelme

Benden uzak dur ya da gel inandır ve sonra tuzak kur

Umarım bu nefretle ölmem

Ona da benim gibi sarılacağına söz ver

Bi'kaç parçam kaldı kırılmayan

O yüzden bi' gün yine gelip beni uçurumlardan bırakacağına söz ver

Sanki kim benim umrumda

Sen dışında bütün dünya yansın

Uyuttun bi' de omuzunda

Öldürdün beni uykumda, yandım

Gelip beni bulsunlar

Kalbimin kör kuyusunda kayıbım

Alıp beni koynundan

Yokluğunla sınasın yine Tanrı'm

Sanki kim benim umrumda

Sen dışında bütün dünya yansın

Uyuttun bi' de omuzunda

Öldürdün beni uykumda, yandım

Gelip beni bulsunlar

Kalbimin kör kuyusunda kayıbım

Alıp beni koynundan

Yokluğunla sınasın yine Tanrı'm