Kim Bilir

Kim bilir ömrün kaçta kaçı kaldı geriye

Nefes sayılı alıp verdiğin benim de senin de

Hayırlı bir haber veren dostumsa hiç kalmamış

Bir kuruş için hesaplaşmak isteyenler peşimde

Her yanım dikenli tel ve mayınlarla çevrili

Ben özgürlükten vazgeçtim savaşım hiç bitmedi ki

Dikemediğiniz her bayrağın da benim terzisi

Senin elinde değil ki dürten şeytanın ta kendisi

Kim bilir belki varırsın sona bir tramvayla

Ya da hayatın armağan ettiği bir travmayla

Ya da son senin ayağına gelsin bekle saraylarda

Sence bir ömür geçer mi dans etmekle halaylarla

Hatalarımla varım hatta hatasızlıkla gurur duyacak kadar alçalmadım

Sen anlamazsın asla

Günahsız sen sus konuşma kes yeter şarlatan

Senin elinde değil ki kader senden önce var yazan

Var mısın yok musun az mısın çok musun

Kar mısın yağmur mu yoksa bulut musun

Kim bilir kimin çilesi çok acep

Kim bilir kimin düzeni yok aman

Aç mısın tok musun az mısın çok musun

Yer misin der misin dertli gezer misin

Kim bilir kimin ışığı çok acep

Kim bilir ki kimin güneşi yok aman

Kim bilir kimin derdi var kimin derdi yok

Öğrenelim derken bildiklerimizi de unuttuk

Doğarken yaşamla savaş dünya bizi boğarken

Sevdiklerin arkasından ağlarız hep gömünce

Sen övedur kendini sen hep göğe doğru git

Son düşen iyi düşer bir de ister cennet hurisi

Hiç kimse istemez görünsün asıl gerçek sureti

Hiç kimse günahsız değil ki eğer varsa övünsün

Hadi şans hadi baht kim kral hani taht

Hani Kep herkes de birer kırmızı kart

Hareket beklenir toplumca bereket

Beklenen toprağa gidece'z biz ergeç

Yaşamak her canın hakkı insanca insanın

Yıllarca eğitsen de insanoğlu hırslanır

Kırpmaz sakındığı göze bir an gelir sallanır ki

Düşmezse yere yaşama sıkıca bağlanır

Var mısın yok musun az mısın çok musun

Kar mısın yağmur mu yoksa bulut musun

Kim bilir kimin çilesi çok acep

Kim bilir kimin düzeni yok aman

Aç mısın tok musun az mısın çok musun

Yer misin der misin dertli gezer misin

Kim bilir kimin ışığı çok acep

Kim bilir ki kimin güneşi yok aman

Vedalaşmak zordur davranışlar fevrî

Kim bilir bir selam bile fetheder bu gönlü

Benim gönül selam alır verir, geçer ömrüm

Hayallerimde kalan günler sanki hepsi dündü

Karanlıklardı gündüz, hayallerimse dümdüz

Ayaklarımda yoksa derman yürümek ne mümkün

Ben atmosferden çıktım artık yoğun basınç aldım, yeter

Elim kolum bağlı sanma sakın, sanma üzgün

Sanki her taraf dar, herkes koptu birbirinden

Her taraf dar ve her paragrafta bir bomba patlar

Hatta ve hatta düşmekteyiz zaten aşağı en aşağı

Yenmeye devam edildikçe haklar

Bekledikçe dağlar ekmedikçe bağlara dek

Umutlar solar gider yarınlar kaybolur hemen

Sanma bir resimdir hayat olduğu yerde durmaz

Altımızdan akıp gider elle hiç tutulmaz

Var mısın yok musun az mısın çok musun

Kar mısın yağmur mu yoksa bulut musun

Kim bilir kimin çilesi çok acep

Kim bilir kimin düzeni yok aman

Aç mısın tok musun az mısın çok musun

Yer misin der misin dertli gezer misin

Kim bilir kimin ışığı çok acep

Kim bilir ki kimin güneşi yok aman