Benden Bil

(Ta-Ta-Ta-Tanerman)

Sen gülmediğinde çıkıyor isyanlar hücrelerimde

Dilime dolanıyo bu mısralar yüzün düşünce

Gülmediğinde çıkıyor isyanlar hücrelerimde

Benden bil tüm şehir yanarken bi bu rüzgar esse

Okul çocuğu gibi aklım haziranda

Eylülleri sevemedim hâlâ

Yaz dönüşü denizi izlerken uçuruma yakın virajlı yollarda

İlham yağıyo sanki üzerime devriliyo

Cümleler seni yazdıkça, ama

Gezegeni yakarım ben yer gök ağlamazsa

Sen gülmediğinde zaruri aleladem

Bi gün ölürsem de sana ithafen bi' türkü tutturamaz isem

Anonim olsun esamem

Mesela

Sen gülmediğinde çıkıyor isyanlar hücrelerimde

Dilime dolanıyo bu mısralar yüzün düşünce

Gülmediğinde çıkıyor isyanlar hücrelerimde

Benden bil tüm şehir yanarken bi rüzgar esse

Heceler, heceler denden

Yine arıyo bela cüceler devden

Şecerelerine sövmesem, bi şey demesem

Dedi derler, derler, ah

Görünür gözüme yüzey un ufak

Bugün de ikametim yerden uzakta

Sihirli kelimeler muğlak yarıda bırakıp uzuyorum

Her gün usanmadan, ben yaratırım yeni bi karakter

Bi' yürüyüp, bi uçarım olup hezarfen

Hayatım masalken anlatsın anneannem

Mesela

Sen gülmediğinde çıkıyor isyanlar hücrelerimde

Dilime dolanıyo bu mısralar yüzün düşünce

Gülmediğinde çıkıyor isyanlar hücrelerimde

Benden bil tüm şehir yanarken bi rüzgar esse

(Rüzgar esse)

(Rüzgar esse)

(Rüzgar esse)

(Rüzgar esse)

(Rüzgar esse)