Bavul

E yav yov

♪

Bu zombi ruhen hasta

Gelecek on yıl için şüpheli ciğerlerim, sigara mevzu, pay kap'cak mirastan

Bu son günlerde yağmurlar çoğaldı

Dikkatim kayıpken iyice şiirlerden nefret ettim hatta

Şu melankolik suskunluklar çoğu zaman komiktir

Acının insanlarla eş değer bi' ortak hali yok ki

Hepimiz aynı kırgınlığı yaşasaydık şayet

Biri kahrolurken başka sana gülünç olmazdı di mi?

"Kaç, vaktin varken git!" diyor aklım

Lanet umutları 13 yıl evvel can kaybında bıraktım

"Şeytanın bacaklarını kır!" diyor artık mantık

Unutmak yalnız bugün güzel geleceğini karartır

Yazdıkça daha da öfkeliniyorsun

Dünya kapat çeneni, sesin beni deli ediyor, sus

Veyahut konuş, dediğin olsun

Zarardan dönme lüksün yok

Şuandan itibaren hiç geçer mi forsun? (Hayır)

Tüm hayatım bavuluma sığar

Küs yaşıyorum, terk etti doğa

Dört duvar yalnızlığıma boğar

Sor, hiç umudun var mı daha?

Tüm hayatım bavuluma sığar

Küs yaşıyorum, terk etti doğa

Dört duvar yalnızlığıma boğar

Sor, hiç umudun var mı daha?

♪

(Uh) Başım belada, gözyaşına terk vedalar

Birlikte güçsüzüz geçirmiyor, yekpare dağlar

Tek başıma suçluyum, vicdansız mahkemen mübalağa

Hem insan ol hem iyilik yeşertsin, dünya ne alâ

Sabah fenalar, akşam alkol krizleri

Aitsizlik önlemim, güvensiz dost ilişkileri

Yok gururum, paramparça hâlde, bak ne oldu, berbat ettin

Sahibim bi' kara deftere, yazdım insan klişeleri

Ne bekliyordun, monokromum, renkli yolun

Dök eteklerinden taşları, başka bi' şans vermiyorum

Bana gözüm karardı, mantık dahilinde görmüyorum

Dünya galaksinin satılık adisinden canlılar reyonu

Farzı misal öldün (Yeah)

Dünyaya bakma şansın olsa yalanları görürdün

Parayla ters gömüldün, hayata sor hüzünlü

Zamanla imtahanın zor, misafirin kendiyle eş güdümlü

Tüm hayatım bavuluma sığar

Küs yaşıyorum, terk etti doğa

Dört duvar yalnızlığıma boğar

Sor, hiç umudun var mı daha?

Tüm hayatım bavuluma sığar

Küs yaşıyorum, terk etti doğa

Dört duvar yalnızlığıma boğar

Sor, hiç umudun var mı daha?