Yara

Çöpten toplar yemek

Kaderi buymuş demek, yok gelecek

Duanı duymadı bir gün melek

Çünkü karnın aç, bu yara ruhuma

Senin karnın aç, benim ruhum aç

İnsanlar beni anlayamaz, en azından büyük çoğunluğu

Karnı aç olanlar için bu ruhun açlığı, bu hüznün soğukluğu

Herkes bi' derdi olduğundan emin fakat daha yeni gördüm dün

Çöpten topladığı çilekle mutlu olan bi' küskün çocukluğu

İnsanlar beni anlayamaz, kabul etmiyorum ben yorgunluğu

Onların sesi olmaktan vazgeçersem annem helal etmez borcu

Doğruluğun bedeli fazla lakin başarabilirsem

Koşturduğum yolların kutsallığı vicdanımı rahat ettirebilecek

Kahroldum hep bi' başıma ölmekten

Yetiştirdiğimin içinde bile dünyalık heveslerini alt edemeyen

Bi' bitmeyen şu nankörlükten, hiç birimize lazım değilken hem de

Yer ayır göklerden desem ne fayda? Bu kıt anlayışsızlık, beni ayırır götlerden

Ter döktüm, yeterli değilse dökerim kan

Hedefim yıkmak, aptala sağırım, yapaca'm devrim, görevim var

Kimse benim adıma boş yere hiç bi' zaman yapmaya kalkışmasın plan

Benim o aç çocuğa bi' sözüm var

Çöpten toplar yemek

Kaderi buymuş demek, yok gelecek

Duanı duymadı bir gün melek

Çünkü karnın aç, bu yara ruhuma

Senin karnın aç, benim ruhum aç

İnsanlar beni anlayamaz, benim içimde taşıdığım en büyük yara buyken

O büyük çoğunluk umursamıyo' bunu, hiç rahat edemiyorum uyurken

Sürekli rahatsızım ruhen, suçlu hissediyorum mutluyken

Çünkü ilk eşyamı çöpten aldım pek gururlu bi' delikanlıyken

Neyi dert ettiğimden emin olan tüm dedikoducuların düştüğü zevk

Ne geçer bilmez gönlümden, inan her biri yediler ömrümden

Ne kadar bıktım bahsedemem

Dönmedikçe hiç körlüğünden, bölünmüşlüğünden

Gerekti, yedim özgürlüğümden

Ne devlet ne de Yaradan'da bu suç, suç sende bunu dinleyen puşt

Onlar haksız yere milyonlara sahip, o çocuk bulmaz kuruş

Nedenini bildiğine kefil, yanında olmadın sefilin

Ben aptalları disslemedim, disslemem

Benim küfrüm hepsinin temsil ettiği şeylerdir

Kızdığım haksız servet bil, istediğim cennet değil

Ama ateşleri bölüşmek erdemdir, insanlar bunu anlayamaz

Herkese namerttir, onları affetmem

Çöpten toplar yemek

Kaderi buymuş demek, yok gelecek

Duanı duymadı bir gün melek

Çünkü karnın aç, bu yara ruhuma

Senin karnın aç, benim ruhum aç