Öpüştüm Ölümle

Hiç kimse bilmez ne var şu gönlümde

Sormadılar ömrümde, ne dün ne bugünlerimde

Korkmadım, bi' gün öpüştüm ölümle

Ben Azrailin göğsünde, bu yükler varken üstümde

Dilerim er geç anlarsın kiminkiymiş gerçek, bu varoluştan beri sanki tek slogan dert çek

Öyle değildir diye umut edip, biriktirdiğim hayalimin içinde tüm insanlar gerzek

Bu denklem öyle bi' şey ki kör olursun renkten, ne kadar istemesen de birikir seçenekler

Devler ortasında ezber bozan bi' bebekken ben, zevksizler ülkesinde diyorum hep: "Ses ver"

Bu lanetlere davet, bir emanet buna rahmen

Devam et, esaretlere çare bu bazen

Beynimin içinde olduklarından eminler oysa

En iyi ihtimalle tek gördüğü cenazem

Hiç kimse bilmez ne var şu gönlümde

Sormadılar ömrümde, ne dün ne bugünlerimde

Korkmadım, bi' gün öpüştüm ölümle

Ben Azrailin göğsünde, bu yükler varken üstümde

Dilerim er geç anlar kimin hayatı sert hep, bekliyo' düşmemi bi' ton dost görünümlü gevşek

Arzuladıkları ne etim, ne servetim net, sadece yıkılışımdan almak istiyor zevk

Çok bekler, pek çok kişi bu yüzden hep şok, tereddüt yok adımlarıma inan ki bi' denk yok

Her nefesde kendim dışında bi' şey inşa ettim, artık o yüzden bana diyo'lar ki adın sembol

Tamam ama neden soran yok ben mutlu muyum?

24 saatin 25'inde kuşkuluyum

Her suçumun uykusundayım, uykusuzluk huyum

Kurtuluşum huzursuzluk, kusurun duygusuyum neden?

Bu yokuşun gereği sendelemen

Öpüştüm ölümle, bedel kimseye benzememem

Yaşamımdan gönderdim kan emicileri ben

Hiç kimse bilmedi, bilmi'cek içimde neşeler yok

Hiç kimse bilmez ne var şu gönlümde

Sormadılar ömrümde, ne dün ne bugünlerimde

Korkmadım, bi' gün öpüştüm ölümle

Azrailin göğsünde, yükler varken üstümde

Hiç kimse bilmez ne var şu gönlümde

Sormadılar ömrümde, ne dün ne bugünlerimde

Korkmadım, bi' gün öpüştüm ölümle

Azrailin göğsünde, yükler varken üstüm

Eh, ah, üstümde