Boğazımdan Geçen Şehirler

Onun başı daima şu insanlık kavgasının belasında

Bense dargınım ütopyalarım ve Nazım'la

O bir karıncayı incitmemek telaşında

Bense çigniyorum trene hızla varmak için ne lazımsa

Yeni çag duygularımı kafeslerken emojilerde

Artık gözlerim dolmuyor şu eski melodilerle

Veya bi vedayı izlerken bi kaç peron ilerde

Nasılsa yalnızımdır ben o trende

Neyse ki kalabalık vagonlara hiç biat etmedim

Kendimle mütevazi sofralarda ziyafetlerim

Ardından ihanet gelir şaşalı ziyaretlerin

Çıplakken daha dürüstüz; en güzel kıyafet tenin

Biletinin ücreti ruhundaki bin tantana

Kurtuluş vaat etmiyor bu tekerlekli zindan sana

Yalnızca yolculuk ve akıp giden bir manzara

El salla tanıdıgın tüm insanlara

Şiir!

Yoksun ruhum,nefesim aksar

Neresinden tutabilsem düzelir her şey?

Geçiyor şehirler bogazımdan,nefesimden

Neresinden tutabilsem düzelir her şey?

Bi kış sabahı uyandım kırılan cam sesine

Açılmış sag kaşından damlıyordu kan resime

Boynundaki muskaya uzanmaktı gördügüm son hamlesi ve

Tanrıdan çok inanıyordu annesine

Gülerdi tüm vücudu agrımasaydı

Ve bu kez küfürlerini düne degil de yarına saydı

Adalet geçirirken her dakika hafıza kaybı

Çalınan hayatlar en fazla birer sabıka kaydı

Insan bu yerde ölene dek kukla mı?

Yürümeyi ögrenirken sokaklar elini pek tutmadı

Yirminci dogum gününü tek kutladı

Masada ucuz pasta ve bir mahkumun satılık mektupları

Başarı nedir; kendini bir başkası sanmak mı?

Şu rol modeli babalarımız kaç kadın aldattı?

Marifet hangisidir; şapkadan tavşan çıkarmak mı

Yoksa tavşana şapka çıkarmak mı?

Şiir!

Yoksun ruhum,nefesim aksak

Neresinden tutabilsem düzelir her şey?

Geçiyor şehirler bogazımdan,nefesimden

Neresinden tutabilsem düzelir her şey?