Anlatmalıymış Meğer

Dün gece seni gördüm yine,

Bembeyaz bir yağmur içinde

Bir rüya değil sanki,

Gülüyordun gözlerime

Her damla bir keder

Gözlerimde yaş oldun

Yetti bundan fazlası ölüm

Gelme artık gecelerime

O günlerden bir rüzgar eser

ümitlerin seni terkeder

Senden o bakışları gizler

Kapkaranlık bir keder

Hayatta paylaşmaya değer

Bildiğin bir sır varsa eğer

Haykırıp dağlara taşlara

Anlatmalıymış meğer

Artık çıkmıyorum İstiklale

Sabah Fatma hanım uyandırıyor

Helva,ekmek,çay bana onlar bakıyor

Odanın hali perişan ben perişan kimse yok işime karışan

Ara sıra balkona çıkıyorum

Fesleğenler kuruduğunda ocaktı

Ben baharı bekliyorum

Ne olduğunu bilmediğim bir umudum var hala

Gözüm şişelere takılıyor becerebilseydim ne ala

Bu günlerde böyleyim ben yas denen şiirdeyim

Bir köşede gülüşün var sırtımda kanlı bıçağın

Hiç bir zaman duymayacağın duysan da anlamayacağın Bir çığlıkta

SANA BİRİKİYORUM...