Gece Treni

Bi' hoşça kaldı, manzara tüldü

Ezberim aynı, kendime güldüm

Çocuktum, öldüm

Kuyumda söndüğüm gibi

Sadece yandım, zaman yalandı

Sahte bi' aydı yerim karanlık

Veda demişken

Unuttuğun gibi beni

Dur, düşün

Göz göze gelmeyi mesafe koymadan

Dur, düşün

Kendine bağırmayı yol saymadan

(Biliyorum)

(Biliyor musunuz?)

(Trene doğru koşarak gelişinizi gördüm)

(Dikkatimi çektiniz)

(Tabii yalnızca benim değil, herkesin dikkatini çektiniz)

(Şaşırtıyorsunuz beni, hiç farkında değilim)

(Farkında olmamanız doğal)

(Şimdi size çok güzel olduğunuzu söyliy'ce'm)

(Siz gene farkında olmadığınızı söyliy'ceksiniz)

(Çok şakacısınız)

♪

Vakit tamamdı, elde bi' mendil

Makasla kaldım, kurdele zincir

Hoşça kal öyle zor

Uzak değil, yakın değil

Estiği olur

Durulduğu olur

Saçları rüzgârı uyuttuğu olur

Kaybolur ömür

Masalları bulur

Uzakta solma, yoksa gökte savrulur

Yazım, kışım, günüm, gecem