Göklerden

Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme, bendeki gözlere bak

Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak

İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat

(Aydınlat)

Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme, bendeki gözlere bak

Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak

İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat artık

Değme düşerim (ya), ışık bile benim için üşenir (ey)

Keriz mi neyim? Sonu görüp yine sona giderim

Ama bu zora gider artık, olurunu bileyim hayatın hey, her şeyin kobayı gibiyim

Bi' de sorayım hesabı, bi' kerelik de değil, bana bir şey söyleyin yaşıyo' mu bu garip birey?

Taşıyorum her yükü tek (tek), gözlerim alıştı bu karanlığa pek (ben)

Sözlerim ateş eder ölüsüne çek, söylerim söyleyemediğini de hep

Sokağımda gölgeler, hepsiyle cenk, bir elim huzurda, bir elim savaşta hep

Tansiyonun sonu gelmeyecek gibi, bendeki öfkeyi kim yenecek?

Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme, bendeki gözlere bak

Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak

İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat

(Aydınlat)

Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme, bendeki gözlere bak

Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak

İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat artık

Bi' gün istemsiz gördüm

Namerdin gerçeği yüzümüze sövdü

Giden gider ama benim için hepsi öldü (ya)

Basit olabilir ama gerçek bi' döngü

Nasıl acımasız olunurmuş onu gördüm

Tokadını eksiltmedi yüzümüzden kördüğüm kader

Öldüğüm kadar yaşasaydım bana yeterdi

Neden, neden? Sormak da keder

Kara günlerden geçtim, deli yollardan aştım

Yüce dağlardan uçtum, beni durdurmaya yetmedi bu keder

Daha kendimden geçsem, yine yanlış yol seçsem

En yüksekten düşsem, beni durdurmaya yetmez bu keder

Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme, bendeki gözlere bak

Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak

İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat

(Aydınlat)

Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme, bendeki gözlere bak

Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak

İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat artık