PARASIZ İNSAN ÇÖPLÜĞÜ

Meclisim sal terörist mevzum ulusal ironi

Sana mevki infaz getirir, seni ehli insaf yetimi

Menzilin katledilir, sana tank gibi bak kalemim

Her gün beynin işgal edilir, medya, basın, eğitim

Bir Hammurabi yetişir, Mezopatamya güneşi

Monarşi asırlardır süregelen büyük gelişim

Söyleyeyim ne mi değişir? Hiç bi bok yok hiç bi bok

Korku sal, ordun polis

Toplum sorunla seçmiyor yüzleşmeyi

Borç içinde öğren yüzmeyi

Yine de padişahım çok yaşa der, seç küfretmeyi

Göz yumulan her gün daha da içine boğacak külfetleri

Öz benliğinden uzaklarda insanliğa gülmeyi unutturan bu şarlatanlar

Siyasi randımanlar

İpler ellerinde üst akılların

Bizi kandıranlar kukladan bakanlar hepsi

Puttan farkı kalmamış

İnsanoğlu bu güce taptı, ün ve paraya aldanıp

Ama günbegün boktanlaşan bu gezegen artık çekilmez gibi

Ölum kurtaracak yaşam denen kefenden beni

Yönum sonsuzluğa tamam diyip gelirsen birgün

Bekliyorum seni yerim artık cehennem gülüm

♪

Baharı bekler kelebekler bir günlük ömürü için

Soma'da can verdi melekler siktiğimin kömürü için

Yine de az geldi ölümler, darbeler indi

Faşist başkan vaaz verir evinden sokakta savaş diyip sana!

İmanları para, kitapları para

Muhalefet desen aynı bok

Bütün meclisi kapat

Yine de silinmez bu pislik, gidilmez güneşe

Çünkü bütün toplum hipnoz olmuş üçgenin düşüne!

Güç gelir düşünmek, aptal oldu neslim

Artık yobazların kılıçları eskisinden keskin

Etkisinden bezdim üzerimde siyasetin

Resmiyet mi? Siktir et biz tek bir yerden geldik (toprak)

Ait olmadığımız bu yere hapsedilmişiz

Bütün bu binalar mapus, insanlığın katledilişi

Ölü bir ceset çakraların mezarı kanser bedenin

Yediğin yemek bile burnundan gelir kanser üretir!

Topluma bok ver tüketir

Çare oy vermek mi değil

Bir kukla çünkü bütün siyasiler üst el yönetir

Aynı bokun lacivertisiniz yüksekte değil

Unuttuğun şey bu dünya üç günlük bebegim.