Yorgun Aynalar ve Rüzgarın Fısıltısı

Şiir değerlendirme yeteneğiniz arttıkça

Şiirden alacağınız zevk oranı da o kadar artacaktır

Son karanlık satırlarını karalıyorken Tanrı şiirin

Yaşamak öznesi olmaktır onca kanlı fiilin

Hepsi zanlı, gölgeler geceye sancı giyinir

Ben çırılçıplağım ve onlar kadar şanslı değilim

Ölüm kapar hayatın açtığı tüm parantezleri

Hiçliğin ortasında bir ıslıkla zaman geçmeli

Ve gece koynunda milyonlarca yalan besledi

Sessizliği bozarken alarm sesleri

Bir de rüzgarın fısıltısıydı ninnim her gece

Ne zaman uyansam saat huzuru bir siren geçe

Keşke zihnim en neşeli anlarında dahi

Ağıtlar yakılmayan cenazelerle ilgilenmese

Korkum aynalar, bitmeyen borcum aynalar

İçinde kimsesizler mezarlığında yolcu tayfalar

Beni de saklasalar romanlarda tozlu sayfalar

Sürekli ayaklarımı kanatmasa şu

Yorgun aynalar

Kırıldı sandığım

Ne kadar yalan varsa inandığım

Doldu sayfalar

Dilimse yangınım

Ben en çok bu şarkıya dargınım

Genç ve güzel bir kadın

Teşhisi manik depresif

İçinde insan olmanın şu yorucu garip dengesi

Kareli gömleklerinden daha çok ilaçlar

Ve kitaplarda doldurduğu valiz teknesi ve şehir

İçinde fırtınalar dinmeyen bi' deniz

Hangimiz batıp boğulsak o bizi kinleyendi deriz

Çünkü yalancıyız

Işlediğimiz cinayetlerin izlerini sokaklardan silmeyen bizleriz

Kaçmak isteriz

Yüzleşemez hiçbirimiz bu tabloyla

En zevkli hatayı seçtin ismini utanç koyma

Hayatta kalmak iki yüzlülüktür her ahvalde

Kendine rağmen kendinle yaşama kumar oyna

Bu yüzden hep kendime sorgum aynalar

Her gece uykularımdan bu derin korku pay çalar

Seneler önce yazdığım fakat artık okuması bir hayli zorlu sayfalar

Ve bakmaya korktuğum

Yorgun aynalar

Kırıldı sandığım ne kadar yalan varsa inandığım

Doldu sayfalar

Dilimse yangınım

Ben en çok bu şarkıya dargınım

Bilinçaltının tenhalarındasın kalanın bulma

Yalnızca eskimiş depresyon hırkaların burda

Ya bunun yüzünden öl ya bununla yaşamayı öğren

İkisi ortasında hırpalanıp durma

Biçimsiz hayallerini kusur sayıp unutma

Olsa dahi gökyüzünde huzur kayıp unutma

Yeni ufuklar bekle çocuk bulut sayıp umutla

Ve ne olursa olsun sakın unutmayı unutma

Yorgun aynalar

Kırıldı sandığım ne kadar yalan varsa inandığım

Doldu sayfalar

Dilimse yangınım

Ben en çok bu şarkıya dargınım

Burada boru döşemiyor, şiirden söz ediyoruz