Njan Uyarnu Pogum

ഞാൻ ഉയർന്നു പോകും

മണ്ണിൽ നിന്നു മെല്ലവേ

കാൽ തൊടാതെ നീന്തും

ചന്ദ്രനിൽ എന്ന പോലവേ

നൂറു കിനാക്കൾ ഒളിച്ചിടും നിന്റെ ചേലെഴും

നീലക്കണ്ണുകൾ തുറന്നു നീ നോക്കിയാൽ സഖീ

ഞാൻ ഉയർന്നു പോകും

മണ്ണിൽ നിന്നു മെല്ലവേ

കാൽ തൊടാതെ നീന്തും

ചന്ദ്രനിൽ എന്ന പോലവേ

മഴ ചാറിയെന്ന തോന്നലായി

കുടനീർത്തി നിന്നു ഞാനീ വഴിത്താരയിൽ

ഒരു കാറ്റിലൂടെ വീണുവെൻ

ഇടനെഞ്ചിനുള്ളിൽ ഒന്നോരണ്ടോ തുള്ളികൾ

പെയ്തിടും മുമ്പെയായി മാഞ്ഞ നിൻ തൂമൊഴീ

തൂകിടും ഇളം തേനായിരുന്നുവോ?

ഞാൻ ഉയർന്നു പോകും

മണ്ണിൽ നിന്നു മെല്ലവേ

കാൽ തൊടാതെ നീന്തും

ചന്ദ്രനിൽ എന്ന പോലവേ

നൂറു കിനാക്കൾ ഒളിച്ചിടും നിന്റെ ചേലെഴും

നീലക്കണ്ണുകൾ തുറന്നു നീ നോക്കിയാൽ സഖീ