Kan ve Endişe

Birkaç damla kanla ben

Birkaç damla aynı ten

Binbir endişeyle

İnsan ismim insan insan

Birkaç damla kanla ben

Birkaç damla aynı ten

Binbir endişeyle

İnsan ismim insan insan

Yüzünü güneşe dönmek

Yüzünden birkaç gerçek daha görmek

Burda yalan artık daha gerçek olan sönmek

Görsen aynıyım ben fakat ölüm şimdi daha net

İstediğimi buldum Yesenin'in bahçesindeyim

Veda ettim geçen güne

Yansıması sabrımın ki şeytanların yıkandığı gölde

Bütün korkular cebimde

Yarın on beşim tavanda yıldızlar

Ve gökte tanrısız yanıtlar her gece

Nereye gitsem aynı his içimde

Yakan beni zaman değil

Yakan beni kimse değil

Yakar beni bir hece

Her kötülükten münezzeh ki

Tek sönüşüm tek kalmak vaadim

Suyun lekesiydim öylece

Sonra bitti hüzün ve bıraktım nefrete ben kendimi

Gerçeğin yok olmaz özlemi içimdeydi yangın

Aynı dağ başında bekledim geceydi ismin

Kuvvetim yok yaşamaya, herkes gibi yaratılanım

Birkaç damla kanla ben

Birkaç damla aynı ten

Binbir endişeyle

İnsan ismim insan insan

Birkaç damla kanla ben

Birkaç damla aynı ten

Binbir endişeyle

İnsan ismim insan insan